(Λουκ. 8,5-15)
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην·
5. ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό·
6. καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα·
7. καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό·
8. καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα.
9. Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολή αὕτη.
10. ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν.
11. Ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ·
12. οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν.
13. οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται.
14. τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι.
15. τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ. [Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω]
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 12:06 μμ |
…καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.
Αμήν
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 10:21 μμ |
…και πάλι αμην….
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:17 μμ |
καλό βράδυ…αφιερωμένο!
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:21 μμ |
και αυτό…
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:26 μμ |
για καλό ξημέρωμα!
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 7:34 μμ |
καλό φθινόπωρο…
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 10:22 μμ |
Ευχαριστούμε Κατερίνα για τις πανέμορφες αφιερώσεις….
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 9:50 μμ |
Και ο σπορέας γιατί να ρίξει τον σπόρο σε τόπους που θα χαθεί και δεν θα καρποφορήσει; Γιατί να ρίξει τον σπόρο ας πούμε στην πέτρα; Εν αναμονή ενός θαύματος;
Και ο λόγος, σαν σπόρος, θα προσφερθεί σε όλους ακόμα και αν δεν καρποφορήσει σε όλους;
Ο έχων ώτα ακούειν δικαιούται τελικά να ακούσει και μόνο με την ελπίδα να γίνει κάτι καλό;
14 Οκτωβρίου, 2012 στο 10:18 μμ |
Απλά,καταγράφει τους αποδέκτες…δεν τους δημιουργεί….
Ο λόγος είναι σαν τον ήλιο…είναι για όλους…
Και ´´ο έχων ώτα ´´…ακούει συνήθως πάντα…