1)
Δικαίως γιά μέ
ντρέπεται καί λυπᾶται.
Ἐσύ , κρύψε με.
2)
Κι ἐδῶ σέ βρίσκω:
Στή σκόνη τῶν ἐπίπλων
ζωύφι ζωῆς.
3)
Ποῖο τοπίο
μέ πλησμονή θανάτου
βγαίνει ἀπ’ τό χάρτη;
4)
Ὁ τελευταῖος
νά μή κλείσει τήν πόρτα.
Ἕπεται λαός.
(ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΄΄Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΑΓΡΟΦΥΛΑΞ΄΄ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ)
5 Φεβρουαρίου, 2010 στο 3:45 μμ |
καλή σπέρα να την κλείσει την πόρτα ο τελευταίος… αν υπάρχει…να μην κρυώσει κανείς…
6 Φεβρουαρίου, 2010 στο 1:00 πμ |
Καλησπέρα κι εσένα Κατερίνα….και πάντα φιλόστοργη…
5 Φεβρουαρίου, 2010 στο 6:37 μμ |
..πάντες γαρ εκλείπομεν,πάντες θνηξόμεθα
……..και πάσα φύσις βροτών….
Ακολουθία νεκρώσιμος.
Αυριο με το καλό…..
6 Φεβρουαρίου, 2010 στο 1:01 πμ |
Με το καλό αγαπημένε Παντελή….
αιωνία η μνήμη πάντων των κεκοιμημένων….
22 Φεβρουαρίου, 2010 στο 7:39 μμ |
με συγκίνησε η δημοσίευση των ταπεινών τριστίχων μου. Ευχαριστώ!
23 Φεβρουαρίου, 2010 στο 3:50 μμ |
Δική μας χαρά και τιμή ειναι να σας φιλοξενούμε…
..είναι πανέμορφα τα γραφόμενά σας…
σας ευχαριστούμε…