Archive for the ‘ποίηση’ Category

…της Άνοιξης…

21 Μαΐου, 2023

Zὰκ Πρεβὲρ »Στὸ μαγαζὶ τῆς ἀνθοπὼλισσας» (ἀπὸ natodo)

5 Μαΐου, 2023

«Ένας άνδρας μπαίνει στο μαγαζί μιας ανθοπώλισσας
και διαλέγει κάποια άνθη
η ανθοπώλισσα περιτυλίγει τα άνθη
ο άνδρας βάζει το χέρι του στην τσέπη
να ψάξει για τα χρήματα
τα χρήματα για να πληρώσει τα άνθη
μα βάζει αυτός την ίδια ώρα
τελείως ξαφνικά
το χέρι πάνω στην καρδιά του
και ξαπλώνεται

Την ίδια ώρα που αυτός πέφτει
τα χρήματα κυλούν στη γη
κι ύστερα πέφτουνε τα άνθη
την ίδια ώρα με τον άνδρα
την ίδια ώρα με τα χρήματα
και η ανθοπώλισσα μένει εκεί
με τα χρήματα που κυλούν
με τ’ άνθη που μαραίνονται
με τον άνδρα που πεθαίνει
προδήλως όλα ετούτα είναι πολύ λυπητερά
και πρέπει αυτή κάτι να κάνει
η ανθοπώλισσα
μα δεν ξέρει τον τρόπο να το κάνει
δεν ξέρει
από πού να ξεκινήσει

Υπάρχουν τόσα πράγματα να γίνουν
μ’ αυτόν τον άνθρωπο που πεθαίνει
τα άνθη αυτά που παν να μαραθούν
και τούτα τα χρήματα
τα χρήματα ετούτα που κυλούν
που δε σταματάνε να κυλούν.»

Ντέμης Κυριακου (από την ποιητική συλλογή Albede)

5 Μαΐου, 2023

Γυρεύω (Χ.Μαρκιδης)

1 Μαΐου, 2023

Ένα παιδί (Τολης Νικηφόρου)

6 Μαρτίου, 2023

Σαν έρθει βαρύς Χειμώνας (Ειρήνη Γαρυφαλλάκη)

29 Δεκεμβρίου, 2022

Η Γέννηση του Χριστου

29 Δεκεμβρίου, 2022

Σ´αυτον εχουνε πρόσβαση (Χρ.Λάσκαρης)

19 Δεκεμβρίου, 2022

Μη φεύγεις (Αντρει Βοζνιενσενσκι) -από Μπαμπη-

16 Δεκεμβρίου, 2022

Μην φεύγεις

του Αντρέι Βοζνιενσένσκι

Μην φεύγεις,
Είσαι μέσα μου για πάντα,
Μην φεύγεις ούτε για μισή ώρα…
Θα γυρίσεις ξανά μετά από χίλια, χίλια χρόνια.
Μα καίει πάντα
Η δική σου η λαμπάδα. 

Μην φεύγεις
Απ’ την ζωή μου,
Μην φεύγεις βιαστικά ή ξαφνικά.
θα εξαφανιστούν όλα.
Μόνο που εσύ δεν ανήκεις σ’ αυτά.
Η εξαίρεση όλων να είσαι,
Μην φεύγεις. 

Μέσα μας αιώνια,
θα κρατήσει η έναστρη μας ώρα,
Αεροπλάνο
Που οι δύο μας πετάμε,
Πετάμε, πετάμε…
Δεμένοι με την ίδια ζώνη,
Εκτός του χρόνου,-
Στον ώμο μου λαγοκοιμάσαι,
Και σαν φωτιά
η παλάμη σου φεγγοβολά…

Μην φεύγεις
Απ’ τη ζωή μου
Μην φεύγεις ξαφνικά η βιαστικά.
Υπάρχουν χίλιες λάμπες
Και κάθε μια έχει χιλιάδες φώτα,
Μα μου χρειάζεται η δική σου η λαμπάδα.

Μην φεύγεις,
Μέσα μας ζει η Αγνότητα,
Μην φεύγεις
Ακόμη κι αν έρθει το τέλος.
Ακόμη κι αν εγώ εξαφανιστώ
Εσένα δεν θα σ’ αφήσω.

ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ (Σ.Σ.Χαρκιανακης)

4 Αυγούστου, 2022