ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ (Σ.Σ.Χαρκιανακης)

Κωστας Λανταβος

Ηλιας Κεφαλας

Ένα δέντρο που τα δίνει όλα του Τόλη Νικηφόρου (απὸ Μπὰμπη)

Θέλω πάνω στον τάφο μου
να μεγαλώσει ένα δέντρο

να τρέφεται από το χώμα μου
να ψιθυρίζει μελωδίες του ανέμου
τα φύλλα του ν’ απλώνει στον ουρανό

να υμνεί το φως
για τα παιδιά να ‘ναι κρυψώνα
καταφύγιο για πουλιά κι αστέρια
δροσερή σκιά για τους ερωτευμένους

ας είναι ελιά ή ροδιά
ας είναι δέντρο ανώνυμο
απόλυτα ανιδιοτελές κι αθώο
ένα δέντρο που τα δίνει όλα

κι ας είναι αυτό το δέντρο η ψυχή μου

(2020)

Μαυρο βαμβακι (Πανος Κυπαρισσης)

Νικηφορος Βρεττακος (απο Μπαμπη)

Αὐτή τήν τραχύτητα
τῶν λέξεων, ψυχή μου, πῶς τή μπορεῖς;
Χαμήλωσε τώρα, ἤ σώπασε,
ὅπως οἱ πέτρες, ἤ ὅπως
ὁ ἄλαλος πόνος, ἤ ἄλλαξε.
Γίνου κάτι ἄλλο. Κάτι σάν τήν ἀφή
τοῦ ἥλιου στά δάχτυλα
τοῦ τυφλοῦ.
Κλείσου τώρα καί γνέσε,
μαλλί τοῦ ἥλιου, τό αἷμα σου,
ζῶσε τόν κόσμο. Γίνου κλωστές,
ὥρα νά ὑφάνουμε.
Χρειάζεται ὁ κόσμος ροῦχα ψυχή μου,
γιά ὧρες βροχῆς, γιά ὧρες ἀνέμου,
γιά ὧρες ἀφέγγαρης λύπης
καί νύχτας. Γύρω ἀπό τήν
ἐρημιά τῆς ἐλπίδας, χρειάζεται ὁ κόσμος
ἕναν ὁρίζοντα. Γίνου καθώς
ἀπάνω ἀπ’ τούς λόφους κάποτε ὁ Μάης
βροχούλα μετάξινη:
Παρηγορία καί φῶς, στούς ὤμους
τοῦ κόσμου.

Νικ.Βρεττάκος

Ταραχες (Ηλίας Κεφαλας)

Καλη χρονια ! ! !

Όνειρο παιδικής ψυχης (Ν.Μήλιος)

Η κάθε μέρα ώς θαύμα (Νικος Φωκας)