Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο -Ἀμπὰς Κιαροστὰμι-

Ὁ τυφλὸς ἂνδρας

ρωτᾶ τὸ παιδὶ

γιὰ τὴν ὣρα.

(Α.ΚΙΑΡΟΣΤΑΜΙ-Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο-Ταξιδευτὴς)

Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο (Ἀ.Κιαροστὰμι)

Ξεκινᾶ

ἡ ἀρὰχνη

αὐτὴ τὴ φορὰ

τὸ πλὲξιμο

σὲ μιὰ

μεταξὲνια κουρτὶνα.

 

(ΑΜΠΑΣ ΚΙΑΡΟΣΤΑΜΙ-Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο-Ταξιδευτὴς)

Τὸ μαρτύριο -του Μίλτου Σαχτούρη- ἀπὸ Μπὰμπη

 

Μοσχοβολοῦσε τὸ φεγγάρι
σκύλοι μ᾿ ἄσπρα λουλούδια στὸ κεφάλι
περνούσανε στὸ δρόμο ἐκστατικοὶ
κι ὁ δρόμος κάτω ἔφεγγε ἀπὸ κρύσταλλο
καὶ μέσα φαίνονταν
τὰ σφυριὰ καὶ τὰ μαχαίρια

Μέσα στὰ χέρια μου ἔσπασα τὸ κρύσταλλο

Καὶ τότε εἶδα τὸ κόκκινο τὸ σύννεφο
νὰ μεγαλώνει ν᾿ ἀνάβει τὴν καρδιά μου
καὶ τ᾿ ἄλλο τὸ γκρίζο σὰν καπνὸς
ν᾿ ἀδειάζει ἀπὸ μέσα μου νὰ φεύγει

Ὁ κακός μαθητής -τοῦ Ζακ Πρεβέρ- (ἀπὸ Μπὰμπη)

Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο (Α.Κιαροστὰμι)

Ὃταν

τὸ καλοσκὲφτομαι

δὲν μπορῶ νὰ έξηγὴσω

γιατὶ οἱ μανὰδες

ἀγαποῦν

τὰ παιδιὰ τους

τὸσο πολὺ.

 

(Αμπὰς Κιαροστὰμι-Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο-Ταξιδευτὴς)

Ζαχαρίας Σώκος, «Το μολύβι»

Αχ, ενεστώτα της βροχής,

με το μολύβι θα σε ντύνω

οι επιθυμίες να λιγοψυχούν

ζάρια σαν παίζουν με τον χρόνο.

Το μελάνι αντέχει

επώδυνα αιχμάλωτο σε κρατάει,

αν ίσως κάποτε συρθείς βορά μιας λύπης,

μιας αιμόπτυσης,

μιας έστω ανοίκειας ομολογίας.

Το μολύβι μοίρα χοϊκή,

έρχεται και φεύγει,

το ίχνος του μετακλητό,

μια υποψία,

μια δίμετρη μονοκοντυλιά

«Που χάραξε τη μαύρη γης την κατακλειδωμένη»,

κι αντιλαλούν μοσχοβολιές,

χορεύουν πασχαλίτσες,

κόκκινες, κίτρινες,

πορτοκαλί με βούλες πασχαλίτσες

κι ορθοτομούν τον έρωτα.

Και σεις, λέξεις ανάπηρες,

το τι ποθώ δεν λέτε,

το τι θωρώ δεν γράφεται

κι ό,τι μιλώ ξεχνιέται.

(Από τη συλλογή «Άλλα ρούχα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2015)

Α.Κιαροστὰμι (Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο)

Τὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ

γλυστρᾶ

μὲσα ἀπὸ τὰ τζὰμια

ἀκουμπμᾶ

στὸ χλωμὸ πρὸσωπο

τῆς νεαρῆς μοναχῆς

που κοιμᾶται.

 

(Ἀμπὰς Κιαροστὰμι-Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο-Ταξιδευτὴς)

Χωρὶς τὶτλο (Ν.Καροὺζος)-ἀπὸ Μπὰμπη-

Θὰ περάσουν ἀποπάνω μας ὅλοι οἱ τροχοὶ
στὸ τέλος
τὰ ἴδια τὰ ὄνειρά μας θὰ μᾶς σώσουν.
Ἀγάπη μεῖνε στὴν καρδιὰ —
αὐτὸς ἂς εἶναι ὁ κανὼν τοῦ τραγουδιοῦ σου.
Μὲ τὴν ἀγάπη
Θὰ σηκώσουμε τὴν ἀπελπισία μας
Ἀπ᾿ τὸ ἀμπάρι τοῦ κορμιοῦ.
Δὲν εἶναι φορτίο γιὰ τὴ χώρα τῶν ἀγγέλων
ἡ ἀπελπισία.
Καὶ προπαντὸς
ἂς μὴν ἀφήσουμε τὴν ἀγάπη
νὰ συνωστίζεται μὲ τόσα αἰσθήματα…

Νίκος Καρούζος

Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο (Ἀ.Κιαροστὰμι)

Τὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ

διαθλὰται

στὸ πρεβὰζι τοῦ παραθὺρου

Τὸ κλὰμα

ἑνὸς νεογὲννητου παιδιοῦ,

 

(ΑΜΠΑΣ ΚΙΑΡΟΣΤΑΜΙ-Πηγαὶνοντας μὲ τὸν ἂνεμο-Ταξιδευτὴς)

 

 

Ἐκπρὸθεσμα (Κ.Μὸντης)

Τὰ παιδιὰ κ᾽ἐμεῖς.

Μονὰχα

που ἐκεῖνα

κὰθε λὲξη τους

τὴν ἐννοοῦν

ἐνῶ ἐμεῖς

ὂχι.

 

(Κ.Μὸντης-Ἐκπρὸθεσμα-Ἒνωση Συντακτῶν Κὺπρου)