(Λουκ. 18,18-27)
Τῷ καιρῷ ἐκείνω, ἄνθρωπος τίς προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων·
18. διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;
19. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.
20. τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου.
21. ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
22. ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
23. ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα.
24. ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ
25. εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. 26. εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
27. ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.
1 Δεκεμβρίου, 2020 στο 7:45 πμ |
Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
του Κώστα Λάνταβου
Ἡ σιωπή εἶναι καλή μαζί μου.
Μοῦ φέρεται μ᾽ εὐγένεια – μέ κρίνει
μέ κατανόηση, ἀλλά χωρίς σημαντικές ἐκπτώσεις.
Νομίζω, μ᾽ ἀγαπάει ακόμα.
( καί γίνεται πιό τρυφερή ὃταν ἡ αὐτοκριτική
ἔρχεται μέσα ἀπ᾽ τήν καρδιά μου.)
Κι ἐγώ φροντίζω νά μήν τήν ἐνοχλῶ –
σέβομαι τήν ἀνάγκη της νά καταβυθιστεῖ
στήν ἡλιόλουστη περισυλλογή της.
Ἡ σιωπή μέ ἀγαπάει ἀκόμα πιό πολύ
ὃταν μέ βλέπει νά ὑποφέρω…
Τότε νοιώθω τήν ἀνάσα της
– ἀχλύ πού μέ ζεσταίνει –
γιά μένα νά προσεύχεται
«τό Αὔριο νά μήν τό μάθει»…
1.12.2013