This entry was posted on 11 Μαρτίου, 2020 at 1:03 μμ and is filed under χαϊκού. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
Χαικου (Μ.Μαυρομουστακακης)
-
Follow
Ακολουθείτε
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Ἀέρα Πατέρα 
12 Μαρτίου, 2020 στο 9:41 μμ |
ΘΑ ‘ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
του Παύλου Παυλίδη
Θα ‘ρθει μια μέρα
που θ’ αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
θα είναι χαρτί που στροβιλίζει ο αέρας μακριά.
Και θα ξυπνήσω απ’ το βαθύ, απ’ το μεγάλο λήθαργο
που με κρατάει μακριά σου παγωμένο και βουβό
θα είναι μια μέρα γιορτινή όταν θα έρθω να σε βρω.
Κάτω απ’ του χρόνου τις σκουριές βρήκαν τα μονοπάτια σου
μα το χρυσάφι τα παιδιά το ‘χουνε κρύψει από καιρό
σε μια θαλασσινή σπηλιά, σ’ ένα απότομο γκρεμό.
Θα ‘ρθει μια μέρα
που θ’ αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά
θα είναι ο καπνός από ένα τρένο που σφυρίζει μακριά.
(από τις «Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί», 2013)