ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
Αὐτὴ τὴ μέρα κάνουμε τὸ μνημόσυνο ὅλων τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.
Γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν Δικαίων ποὺ ἡ μνήμη τους παντοτινὴ θὰ μείνει
σὰν Χοὲς που θὰ μείνουν,προσκομίζω τοὺς λόγους
Ἤρεμα μὲ τὶς προηγούμενες γιορτὲς οἱ θεοφόροι Πατέρες μᾶς παιδαγώγησαν καὶ μᾶς ἑτοίμασαν γιὰ τὸ στάδιο τοῦ ἀγώνα, ἀπομακρύνοντάς μας ἀπὸ τὴν τρυφὴ καὶ τὸν κόρο καὶ μᾶς κατάρτισαν στοιχειωδῶς μὲ τὸν φόβο τῆς μέλλουσας κρίσης. Μὲ τὴν Ἑβδομάδα τῆς Τυροφάγου ὅπως πρέπει μᾶς προετοίμασαν μὲ τὸν καθαρισμὸ καὶ ἀνάμεσα ἔθεσαν τὶς δύο νηστεῖες γιὰ νὰ μᾶς παρακινήσουν σιγὰ-σιγὰ γιὰ τὴν μεγάλη νηστεία. Νὰ λοιπὸν ποὺ καὶ ὅσους ἔζησαν ὁσιακὰ καὶ ξέχωρα, μαζὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες τοὺς ἔβαλαν στὴ μέση, σὰ νὰ θέλουν νὰ μᾶς κάνουν πιὸ δυνατοὺς γιὰ τὸ στάδιο τῆς νηστείας μὲ τὴν μνημόνευση αὐτῶν καὶ τῶν ἀγώνων τους, ἔχοντας τοῦς βίους ἐκείνων δὰν ὁδηγὸ καὶ ὑπογραμμὸ καὶ ἀποσπώντας ἀπὸ αὐτοὺς τὴν συμμαχία καὶ τὴν ἀρωγή, νὰ δοθοῦμε στοῦς πνευματικοῦς ἀγῶνες, ἀναλογιζόμενοι ὅτι καὶ αὐτοὶ μοιράζονται μὲ μᾶς τὴν ἴδια φύση.
Ὅπως ἀκριβῶς οἱ στρατηγοὶ ὅταν ἔχουν παραταχθεῖ τὰ στρατεύματα, καὶ ἤδη στέκονται κατὰ μέτωπο, μὲ λόγια καὶ μὲ παραδείγματα καὶ μὲ μνῆμες ἀρχαίων ἀνδρῶν ποὺ ὑπῆρξαν ἄριστοι στρατηγοὶ καὶ ἐπέδειξαν ἀνδρεία ἐρεθίζουν καὶ τὸν δικό τους στρατὸ κι ἔτσι κι ἐκεῖνοι ἐνδυναμώνονται καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης ὁλόψυχα ρίχνονται στη μάχη, ἔτσι καὶ τώρα οἱ θεοφόροι Πατέρες σοφὰ πράττουν. Καὶ τοὺς ἄντρες καὶ τὶς γυναῖκες, μὲ τὸ παράδειγμα αὐτῶν ποὺ ἔζησαν ὁσιακά, τοὺς δυναμώνουν γιὰ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Ἔτσι μὰς ὁδηγοῦν στὸ στάδιο τῆς νηστείας γιὰ νὰ καλλιεργοῦμε τὶς ἀρετὲς βλέποντας τὸν βίο ἐκείνων ὡς ἀρχέτυπο καὶ ὄχι ἐπιπόλαια, καθὼς στὸν καθένα προηγουμένως ἔχει προστεθεῖ δύναμη μὲ τὴν ἀγάπη καὶ μὲ τὴν μετὰ νοὸς ἀποχὴ ἀπὸ τὰ ἄσεμνα ἔργα καὶ τὶς πράξεις. Ἔτσι δηλαδὴ καὶ ἡ νηστεία αὐτὴ δὲν εἶναι ἀποξένωση μόνο ἀπὸ τὶς τροφές, ἀλλὰ εἶναι καλὴ ἀλλοίωση καὶ τῆς γλώσσας καὶ τῆς ψυχῆς καὶ τῶν ματιῶν καὶ μὲ ἕνα λόγο ἡ ἀποχὴ καὶ ἡ ἀλλοτρίωση παντὸς κακοῦ.
Γι’αὐτὴ τὴν αἰτία, οἱ Ἅγιοι Πατέρες κατέταξαν ἐδῶ τὴν παροῦσα μνήμη ὅλων τῶν Ἁγίων, ὁδηγώντας μπροστά μας ὅσους εὐαρέστησαν τὸν Θεὸ μὲ τὴ νηστεία καὶ μὲ ἄλλα καλὰ καὶ ἀγαθὰ ἔργα. Κι ἔτσι παρωθοῦν κι ἐμᾶς μὲ τὴν εἰκόνα αὐτῶν πρὸς τὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν καὶ μᾶς ὁπλίζουν γενναία ἐνάντια στὰ πάθη καὶ τοὺς δαίμονες καὶ μὲ ποιό τρόπο βάζοντας αὐτοὺς ὡς θεμέλιο καὶ ἂν κι ἐμεῖς δείξουμε τὴν ἴδια σπουδὴ μ’αὐτούς, δὲν θὰ ὑπάρξει κανένα ἐμπόδιο γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε κι ἐμεῖς τὰ ἴδια βραβεῖα μ’ αὐτούς. Γιατί κι αὐτοὶ μοιράζονται τὴν ἴδια φύση.
Γιὰ τὴν Τυροφάγο τώρα ἰσχυρίζονται μερικοὶ ὅτι ὁ βασιλιᾶς Ἡράκλειος τὴν καθιέρωσε ἐνῶ πρὶν ἦταν κρεωφάγος. Καθὼς εἶχε ἐκστρατεύσει γιὰ ἕξι χρόνια ἐναντίον τοῦ Χοσρόη καὶ τῶν Περσῶν προσευχήθηκε στὸν Θεό ἂν τοὺς νικήσει, αὐτὴν τὴν Κυριακὴ νὰ τὴν ἀλλάξει καὶ νὰ τὴν καταστήσει μεταξὺ νηστείας καὶ τρυφῆς, πράγμα ποὺ ἔκανε.
Ἐγὼ ὅμως νομίζω ὅτι κι ἂν αὐτὸ ἴσως συνέβη, ὅτι κι αὐτὴ ἐπινοήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ εἶναι κατὰ κάποιο τρόπο μία προκάθαρσις. Γιὰ νὰ μὴν στενοχωρηθοῦμε ποὺ ἀπότομα ἀπὸ τὰ κρέατα καὶ τὴν ἀδηφαγία θὰ ὁδηγηθοῦμε στὴν ἄκρα ἀσιτία καὶ βλαφθοῦμε ἀπὸ τὴν σωματικὴ ἕξι, ἀλλὰ ἤρεμα καὶ σιγὰ σιγὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ τὶς λιπαρὲς καὶ εὔχάριστες τροφές, ὅπως τὰ ἀτίθασα ἄλογα, μὲ τὴν μείωση τῆς τροφῆς, νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸ χαλινάρι τῆς νηστείας. Ὅπως ἔκαναν γιὰ ταῆν ψυχὴ μὲ τὶς παραβολές, ἔτσι καὶ γιὰ τὸ σῶμα ἐπινόησαν ὥστε βῆμα βῆμα νὰ περικόψουν τὰ ἐμπόδια τῆς νηστείας.
Ἀέρα Πατέρα 