1)
Ἐρημοκλὴσι-
ἂνθη σαλεὺουν μὸνα
χωρὶς ἀὲρα.
2)
Τὰ φὺλλα ριγοῦν
κὰτω ἀπ᾽τὴ σφενδαμιὰ
ὃταν σωπὰινεις.
3)
Μὲσ᾽ἀπ᾽τὸ τζὰμι
τὸ χερὰκι της τεὶνει
πρὸς τὶς κερασιὲς.
(Δ.Κερασὶδης-‘ασκὴσεις Χαϊκοῦ-Τὸ δὸντι)
1)
Ἐρημοκλὴσι-
ἂνθη σαλεὺουν μὸνα
χωρὶς ἀὲρα.
2)
Τὰ φὺλλα ριγοῦν
κὰτω ἀπ᾽τὴ σφενδαμιὰ
ὃταν σωπὰινεις.
3)
Μὲσ᾽ἀπ᾽τὸ τζὰμι
τὸ χερὰκι της τεὶνει
πρὸς τὶς κερασιὲς.
(Δ.Κερασὶδης-‘ασκὴσεις Χαϊκοῦ-Τὸ δὸντι)
31 Μαΐου, 2018 στο 8:17 μμ |
Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ
του Γιώργου Κοροπούλη
Θα λιγοστεύει η σελήνη
ψηλά, δισκίο που αναβράζει•
θα με τραβούν, καθώς χαράζει,
απ’ της κουβέρτας μου τη δίνη…
Κάποιος θα σπεύδει να με πλύνει,
τα πράγματά μου θα ετοιμάζει –
και της μητέρας μου θα μοιάζει
που πάλι με ξυπνά, με ντύνει
κι έχω εξετάσεις στο σχολείο…
Στην αίθουσα θ’ αγωνιούμε,
θα μας πουν: «κλείστε το βιβλίο»,
δεν θα’ χω (μια ζωή) διαβάσει•
μονάχα στα κλεφτά, πριν μπούμε,
έριξα μια ματιά στην πλάση.