Ταραχὲς στὰ φὺλλα
συριγμοὶ στὰ νερὰ
στεναγμοὶ ἐκχὲονται
ἀπὸ τὸ πουθενὰ
Ξὰφνου ἀναγνωρὶζω
παρακλητικὲς φωνὲς
νεκρῶν συγγενῶν
ποὺ μου λεὶπουν.
(Η.ΚΕΦΑΛΑΣ-ΤΑ ΛΙΛΙΠΟΥΤΕΙΑ-Γαβριηλὶδης)
-
Follow
Ακολουθείτε
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Ἀέρα Πατέρα 
29 Μαρτίου, 2016 στο 9:02 μμ |
Ο μέγας ων
(απόσπασμα)
του Γ. Θ. Βαφόπουλου
……
Ας καθήσουμε τώρα γύρω στο στρογγυλό τούτο τραπέζι,
εσείς που φύγατε και μείνατε για πάντα μαζί μας
κ’ εμείς που μετατρέψαμε την απουσία σας σε παρουσία.
Στον μεγάλον αυτό κύκλο του θανάτου, δεν ξέρουμε
ποιοι θα είναι οι παρόντες και ποιοι οι απόντες.
Δεν ξέρουμε καν όλοι αν είμαστε παρόντες
ή όλοι απόντες. Ο θάνατος μάς διαπερνά,
μας δένει σ’ ένα στεφάνι, που τ’ αγκάθια του
την κοινή αίσθηση του πόνου μάς δίνουν.
……
2 Απριλίου, 2016 στο 9:47 πμ |
Πολὺ ὂμορφο, εὐχαριστοῦμε…