Σὰν μύγα μακρυπόδαρη ἀπ’τὸ ρέμα πάνω
κινεῖται τὸ μυαλὸ του πάνω απ΄τὴ σιωπὴ
W.B.Yeats
Δὲν τὴ ἀντέχουν οἱ πολλοὶ
τὴν σιωπὴ
στερεῖ τὴν πρώτη
πανοπλία.
Ὁλόγυμνος κανεὶς
πῶς ν΄ἀντέξει
τὸν ἐτασμὸ τῆς Ἀβύσσου;
Ἄβυσσος
εἶναι ὁ ἄνθρωπος
ὅσο κι ὃ Θεὸς !
(Σ.Σ.Χαρκιανάκης ΄΄ΑΧΡΟΝΕΣ ΩΡΕΣ΄΄Ποιήματα, Δόμος)
19 Ιουνίου, 2012 στο 12:37 μμ |
Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ψαραντώνης
Έχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π’ όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.
Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.
όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.
Καμιά φορά απ’ το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.
19 Ιουνίου, 2012 στο 9:13 μμ |
Στίχος και μέλος…άριστα….(που τ΄ανακαλύπτεις…..)
ευχαριστίες….
20 Ιουνίου, 2012 στο 1:11 μμ
έτοιμο υλικό…τυχαία, φίλων, ανακαλύψεις…ωραία πράγματι και γουρμασμένα….με την ετυμολογική….ευχαριστούμε και μεις γιατί….προκαλείς…
19 Ιουνίου, 2012 στο 9:51 μμ |
Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα.
Όλα τα δάχτυλα σιωπή.
Έξω απο τ’ ανοιχτό παράθυρο του ονείρου,
σιγά σιγά ξετυλίγεται η εξομολόγηση,
Και σα θωριά λοξοδρομάει προς τ’άστρα!
Οδυσσέας Ελύτης