Archive for Αύγουστος 2011
Φεύγοντας ο Αύγουστος….
31 Αυγούστου, 2011Περί της καταθέσεως της τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου
31 Αυγούστου, 2011
Χρυσὴν κορωνίδ’ οἴα, σεμνὴ Παρθένε,
Τῷ τοῦ χρόνου τίθημι σὴν Ζώνην τέλει.
Θέντο σορῶ Ζώνην πρώτη Πανάγνου Τριακοστή.
Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς τίμιας Ζώνης τῆς Θεοτόκου, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιὸ τοῦ Θεοδόσιο τὸν Β’. Ἡ μεταφορὰ ἔγινε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τὴν τοποθέτησαν σὲ μία χρυσὴ θήκη, ποὺ ὀνομάσθηκε ἁγία Σωρός. Ὅταν πέρασαν 410 χρόνια, ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφὸς ἄνοιξε τὴν ἁγία αὐτὴ Σωρὸ γιὰ τὴ βασίλισσα σύζυγο τοῦ Ζωή, ποὺ τὴν διακατεῖχε πνεῦμα ἀκάθαρτο. Ὅταν λοιπὸν ἄνοιξε τὴν ἁγία Σωρό, βρῆκε τὴν τίμια Ζώνη τῆς Θεοτόκου νὰ ἀκτινοβολεῖ ὑπερφυσικά. Καὶ εἶχε μία χρυσὴ βούλα, ποὺ φανέρωνε τὸ χρόνο καὶ τὴν ἥμερα ποὺ μεταφέρθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τιμία Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα, καὶ ἀμέσως αὐτὴ ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο. Ὅποτε ὅλοι δόξασαν τὸ Σωτήρα Χριστὸ καὶ εὐχαρίστησαν τὴν πανάχραντη Μητέρα Του, ἡ ὁποία εἶναι γιὰ τοὺς πιστοὺς φρουρός, φύλαξ, προστάτις, καταφυγή, βοηθός, σκέπη, σὲ κάθε καιρὸ καὶ τόπο, ἥμερα καὶ νύκτα.
Στὴ συνέχεια ἡ Ἁγία Ζώνη τεμαχίστηκε καὶ τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σὲ διάφορους ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης. Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204 μ.Χ., κάποια τεμάχια ἁρπάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βάρβαρους καὶ ἀπολίτιστους κατακτητὲς καὶ μεταφέρθηκαν στὴ Δύση. Ἕνα μέρος ὅμως διασώθηκε καὶ παρέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πόλης ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Ἡ‘ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Βλαχερνῶν. Ἡ τελευταία ἀναφορὰ γιὰ τὸ ἅγιο λείψανο εἶναι ἑνὸς ἀνώνυμου Ρώσου προσκυνητῆ στὴν Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 καὶ 1453 μ.Χ.
Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1453 μ.Χ., εἶναι ἄγνωστο τί ἀπέγινε τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴ συνέχεια. Ἔτσι τὸ μοναδικὸ σωζόμενο τμῆμα εἶναι αὐτὸ ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου· μὲ ἐξαιρετικὰ περιπετειώδη τρόπο ἔφτασε ἐκεῖ.
Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος εἶχε κατασκευάσει ἕναν χρυσὸ σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν προστατεύει στὶς ἐκστρατεῖες. Στὴ μέση του σταυροῦ εἶχε τοποθετηθεῖ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου· ὁ σταυρὸς ἔφερε ἐπίσης θῆκες μὲ ἅγια λείψανα Μαρτύρων, καὶ ἕνα τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. Ὅλοι οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες ἔπαιρναν αὐτὸν τὸν σταυρὸ στὶς ἐκστρατεῖες. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ αὐτοκράτορας Ἰσαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σὲ μία ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἀσᾶν. Νικήθηκε ὅμως καὶ μέσα στὸν πανικὸ ἕνας ἱερέας τὸν πέταξε στὸ ποτάμι γιὰ νὰ μὴν τὸν βεβηλώσουν οἱ ἐχθροί. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ὅμως οἱ Βούλγαροι τὸν βρῆκαν· ἔτσι πέρασε στὰ χέρια τοῦ Ἀσᾶν.
Οἱ Βούλγαροι ἡγεμόνες μιμούμενοι τοὺς Βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες ἔπαιρναν μαζί τους στὶς ἐκστρατεῖες τὸ σταυρό. Σὲ μία μάχη ὅμως ἐναντίον τῶν Σέρβων ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς νικήθηκε ἀπὸ τὸν Σέρβο ἡγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ὁ Λάζαρος ἀργότερα δώρισε τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μαζὶ μὲ τὸ τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διασώζουν καὶ μία παράδοση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου ἀφιερώθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη ΣΤ Καντακουζηνὸ (1341-1354), ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια παραιτήθηκε ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰωάσαφ καὶ μόνασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.
Τὰ θαύματα ποὺ πραγματοποίησε καὶ πραγματοποιεῖ ἡ Τιμία Ζώνη εἶναι πολλά. Βοηθᾶ εἰδικὰ τὶς στεῖρες γυναῖκες νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Ἂν ζητήσουν μὲ εὐλάβεια τὴ βοήθειά της Παναγίας, τοὺς δίδεται τεμάχιο κορδέλας ποὺ ἔχει εὐλογηθεῖ στὴν λειψανοθήκη τῆς Ἁγίας Ζώνης· ἂν ἔχουν πίστη, καθίστανται ἔγκυες.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Θεοτόκε ἀειπάρθενε,
τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη,
Ἐσθήτα καὶ Ζώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος,
κραταιὰν τὴ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω,
τῷ ἀσπόρω τόκω σου ἄφθαρτα διαμείναντα,
ἐπὶ σοῖ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος,
διὸ δυσωποῦμεν σέ, εἰρήνην τὴ πολιτεία σου δώρησαι,
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε,
περιλαβοῦσα ἡ Ζώνη σου ἡ τιμία,
κράτος τὴ πόλει σου ἀπροσμάχητον,
καὶ θησαυρὸς ὑπάρχει, τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος,
ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος.
(Πηγή:Ορθόδοξος Συναξαριστής)
Aπο τις ομορφιές της λίμνης Κερκίνης -46-
31 Αυγούστου, 2011Garry Winogrand,( Εβραίος στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1928 στο Bronx τής Νέας Υόρκης).
30 Αυγούστου, 2011Janis M.Bostok (Αυστραλία)
30 Αυγούστου, 20111)
Τὸ λίγο ὑγρὸ
στὴν κούπα τοῦ τσαγιού μου
μαζεύει τὸ φῶς.
2)
Βαθαίν’ ἡ ἀγωνία
ἀπ’ τοῦ δρυοκολάπτη
τὸ σφυροκόπημα
3)
Μετὰ τὴ βαριὰ ἀρρώστεια
ὁ γεωργὸς φροντίζει τὴ γῆ του
πιὸ σεβαστικά.
(ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΧΑΪΚΟΥ Ἐπιμέλεια Ζωὴ Σαβίνα Ἐκδόσεις 5+6)
Garry Winogrand,( Εβραίος στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1928 στο Bronx τής Νέας Υόρκης).
30 Αυγούστου, 2011Απο τις ομορφιές της λίμνης Κερκίνης -45-
30 Αυγούστου, 2011Η αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου
29 Αυγούστου, 2011Τέμνει κεφαλὴν χεὶρ μιαιφόνος ξίφει,
Τοῦ χείρα θέντος εἰς κεφαλὴν Κυρίου.
Εἰκάδι ἀμφ’ ἐνάτη Προδρόμου τάμεν αὐχένα χαλκός.
«Οὐκ ἐξεστὶ σοὶ ἔχειν, τὴν γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοὺ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴ γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὅποιος ζεῖ ἀκόμα.
Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιᾶ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου τοῦ Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.
Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε.
Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της.
Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.
Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτήρα θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.
Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροί της Ἀποκάλυψης στὸ Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν… ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι… καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν». Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τοὺς διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴ γῆ.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς πάντων ὑπέρτερος, τῶν Προφητῶν ἀληθῶς,
αὐτόπτης καὶ Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Προφήτα γεγένησαι,
ὅθεν καὶ παρ’ Ἡρώδου, ἐκτμηθεῖς σου τὴν Κάραν,
ἔδραμες τοῖς ἐν Ἅδη, προκηρύξαι τὸ λύτρον
διὸ σὲ Ἰωάννη Βαπτιστά, ποθῶ γεραίρομεν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μέτ’ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε·
ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον·
ὅθεν της ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ἅδη,
Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου,
καὶ παρέχοντα ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. α’.
Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος ἀπoτομή, οἰκονομία γέγονε τὶς θεϊκή,
ἴνα καὶ τοῖς ἐν ἅδη τοῦ Σωτῆρος κηρύξη τὴν ἔλευσιν.
Θρηνείτω οὒν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα, οὐ νόμον γὰρ τὸν τοῦ Θεοῦ, οὐ ζῶντα αἰώνα ἠγάπησεν, ἄλλ’ ἐπίπλαστον πρόσκαιρον.
(Πηγή:Ορθόδοξος Συναξαριστής)