Οἱ Ἅγιοι Ἔνδοξοι καί πανεύφημοι Ἀπόστολοι

Περί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων

ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Πρῶτος Ἀπόστολος

εἶναι ο Πέτρος, ο κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ο οποίος προηγουμένως ὀνομαζόταν Σίμων. Ἦταν ἔγγαμος ψαράς, ἀγράμματος, ἀδελφός του Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου, ἀπό τή Βηθσαϊδα τῆς Γαλιλαΐας, υἱός τοῦ Ιωνά.

Αὐτόν τόν Ἀπόστολο μακάρισε ο Κύριος καί τόν ὀνόμασε Πέτρο, ἐνῶ τήν πίστη τοῦ ἀπεκάλεσε πέτρα πάνω στήν οποία ἀπεφάσισε νά οἰκοδομήσει τήν Ἐκκλησία Του. «Μακάριος εἰ, Σΐμων Βαριωνα… σύ εἰ Πέτρος, καί ἐπί ταύτη τή πέτρα οἰκοδομήσω μου τήν ἐκκλησίαν, καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Μάτ. ἰστ’, 17, 18).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο πρῶτα στήν Ἰουδαία καί Ἀντιόχεια ἀκολούθως στή Μικρά Ἀσία καί κατέληξε στή Ρώμη. Ἐπειδή ἐκεῖ ἐνίκησε μέ ὑπερφυσικό τρόπο τό μάγο Σίμωνα, σταυρώθηκε ἀπό τόν αὐτοκράτορα Νέρωνα κατακέφαλα, (πάνω τά πόδια – κάτω τό κεφάλι), ὅπως ὅ ἴδιος τό ζήτησε καί ἔτσι ἔλαβε τό ἄφθαρτο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου, μεταξύ τῶν ἐτῶν 66 καί 69, ἀφοῦ ἄφησε δύο καθολικές ἐπιστολές στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Δευτερος

εῖναι ὅ Ἀνδρέας, ὅ Πρωτόκλητος, ὁ ἀδελφός του Πέτρου.

Ὑπῆρξε ἐνωρίτερα μαθητής τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἀλλά τόν ἐγκατέλειψε γιά νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό. Προσέλκυσε καί τόν ἀδελφό του λέγοντας: «Εὔρηκαμεν τόν Μεσσίαν». Θεωρεῖται ἱδρυτής τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κῶν/πόλεως.

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο σέ ὅλα τά παραθαλάσσια μέρη τῆς Μαύρης θάλασσας, Βιθυνίας καί Βυζαντίου. Ἀργότερα μέσω Θράκης καί Μακεδονίας κατῆλθε μέχρι τήν Ἀχαΐα. Στήν Πάτρα ἐνήργησε πολλά θαύματα καί ἐπειδή πολλοί ἐπίστευαν στόν Χριστό ὅ Ἀνθύπατος τῆς πόλεως Αἰγεάτης ἔκαρφωσε τόν Ἀπόστολο τοῦ Χρστού σέ ἕνα Σταυρό ἀνάποδα κι’ ἐκεῖ παρέδωσε τό πνεῦμα του. Τό λείψανο τοῦ μετά ἀπό πολλά χρόνια μεταφέρθηκε στό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Κωνσταντινουπόλεως.

Τρίτος Ἀπόστολος

εἶναι ὅ Ἰάκωβος, ὅ τοῦ Ζεβεδαίου, ἀδελφός του Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Εὐαγγελιστού.

Εἶναι ο τρίτος της τριάδος Ἀπόστολος, τόν οποίον ο Κύριος ἐλάμβανε μαζί μέ τόν Πέτρο καί Ἰωάννη ἰδιαιτέρως στίς προσευχές, ἀλλά καί στή Μεταμόρφωσή Του.

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο σ’ ὁλόκληρη τήν Ἰουδαία.Ο Ἡρώδης ὅμως ο Αγρίππας γιά τήν πολλή παρρησία ποῦ εἶχε, τόν ἔθανατωσε μέ μαχαίρι τό 44 μ.Χ. καί ἔτσι ἔγινε ὅ δεύτερος μάρτυρας τῆς πίστεώς μας μετά τόν Πρωτομάρτυρα Στέφανο ( 43 μ.Χ.).

Τέταρτος

εἶναι ὅ Ἰωάννης ὅ Εὐαγγελιστής καί Θεολόγος, ἀδελφός του Ἰακώβου.

Εἶναι ὅ Ἀπόστολος ποῦ ἀγαπήθηκε ἀπό τόν Χριστό «σφόδρα» καί ὅ ἐπιπεσῶν ἐπί τό στῆθος Αὐτοῦ.Ο Ἰωάννης ἔχει λάβει τά περισσότερα ἐπίθετα: Ἀπόστολος, Εὐαγγελιστής, Θεολόγος, Μαθητής τῆς ἀγάπης, Ηγαπημένος μαθητής, Ἐπιστήθιος, Παρθένος, Βοανεργές – υἱός τῆς Βροντῆς.

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο στή Μικρά Ἀσία. Ἐξορίστηκε στήν Πάτμο, ὅπου πλήθη ἀπίστων προσῆλθαν στό Χριστιανισμό. Ὅταν ἐπέστρεψε στήν Ἐφεσο ἀναπαύθηκε ἐν εἰρήνη (περίπου 95 χρονῶν). Ἐνωρίτερα μᾶς ἄφησε τό Εὐαγγέλιό του, τρεῖς Καθολικές ἐπιστολές καί τήν Ἀποκάλυψη.

Πέμπτος Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ

εἶναι ο Φίλιππος ο ἀπό Βηθσαϊδα τῆς Γαλιλαῖος, συμπατριώτης τοῦ Ἀνδρέου καί Πέτρου.

Εἶναι αὐτός ποῦ εἶπε στό Ναθαναήλ «ὄν ἔγραψε Μωσής καί Προφῆται εὔρηκαμεν,Ἴησουν τόν υἷόν του Ἰωσήφ τόν ἀπό Ναζαρέτ» (Ἴω. α’, 46).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο στή Μικρά Ἀσία (Λυδία καί Μυσία) καί στήν Ἵεραπολη μαζί μέ τόν Βαρθολομαῖο (Ναθαναήλ) καί τήν ἀδελφή του Μαριάμνη. Μαρτύρησε τρυπημένος στούς ἀστραγάλους καί καρφωμένος σ’ ἕνα ξύλο στήν Ἵεραπολη. Λόγω σεισμοῦ ποῦ ἀκολούθησε οἱ συνοδοί τοῦ ἀφέθησαν ἐλεύθεροι.

Ἐκτος

Εἶναι ο Βαρθολομαῖος ἤ Ναθαναήλ.

Ὅταν ο φίλος του Φίλιππος τοῦ εἶπε γιά τόν Χριστό τ’ ἀνωτέρω καί πλησίασε, ο Χριστός τόν προϋπάντησε λέγοντας: «Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης, ἐν ὤ δόλος οὐκ ἐστί» (Ἴω. α’, 48).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο στούς Ἰνδούς, οἱ ὅποιοι ὀνομάζονταν Εὐδαίμονες καί τούς παρέδωσε τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον. Ἀπό τούς ἀπίστους ὅμως σταυρώθηκε στήν Ουρβανούπολη. Ἐκεῖ παρέδωσε τό πνεῦμα του καί ἔλαβε τό στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Ἕβδομος Ἀπόστολος

εἶναι ο Θωμάς ποῦ λεγόταν καί Δίδυμος.

Εἶναι ο Μαθητής ποῦ γιά τήν ἀπιστία τοῦ εἶπε ο Κύριος: «Μή γίνου ἄπιστος, ἀλλά πιστός» (Ἴω. κ’, 27) καί αὐτός ψηλαφώντας Τόν εἶπε: «Ὅ Κύριός μου καί ὅ Θεός μου» (κ’, 28).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χρίστου στούς Παρθους, Μήδους, Πέρσες καί Ἰνδούς.Ο Βασιλεύς τῶν τελευταίων, ἐπειδή ὅ Θωμάς ἔβαπτισε καί τόν υἱό του, τόν φυλάκισε καί τελικά τόν καταδίκασε σέ θάνατο: Οἱ στρατιῶτες τόν κατατρύπησαν μέ τίς λόγχες τους.

Ὄγδοος

εἶνα ιο Ματθαῖος, οΤελώνης, ἀδελφός του Ἰακώβου τοῦ Αλφαίου.

Εἶναι αὐτός πού ἀκολούθησε τόν Χριστό ἀφοῦ ἐγκατέλειψε «τήν ὑπηρεσίαν του». Μετά τό μεγάλο δεῖπνο ποῦ προσέφερε στόν Χριστό ἔγινε Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής. Τό Εὐαγγέλιο τοῦ τό ἔγραψε στήν Ἀραμαική γλώσσα ὀκτώ χρόνια μετά τήν Πεντηκοστή, ἀργότερα ὅμως μεταφράστηκε στά Ἑλληνικά.

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο στούς Παρθους καί Μήδους στούς ὁποίους ἵδρυσε Ἐκκλησία, μετά ἀπό πολλά θαύματα ποῦ ἔκανε σ’ αὐτούς. Τελικά θανατώθηκε ἀπό τούς ἄπιστους διά πύρας.

Ἔνατος

εἶναι ο Ἰάκωβος ο υἱός τοῦ Ἄλφαιου, ἀδελφός του Λευί δήλ. τοῦ Ματθαίου.

Λέγεται καί Ἰάκωβος ο μικρός, πρός διάκριση ἀπό τόν Ἰάκωβο τό μεγάλο, τόν ἀδελφό του Ἰωάννου, ἀλλά καί πρός διάκριση ἀπό τόν Ἰάκωβο τόν Αδελφόθεο.

Ο τόπος στόν ποιο ἐκήρυξε ο Ἀπόστολος Ἰάκωβος δέν εἶναι ἐξακριβωμένος. Ἀναγράφεται ὅτι ἐκήρυξε στά ἔθνη καί ὀνομάστηκε σπέρμα θεῖο. Κηρύττοντας καί ἐλέγχοντας τούς ἀπαίδευτους λαούς κρεμάστηκε σέ σταυρό καί ἔτσι παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Θεό.

Δέκατος Ἀπόστολος

εἶναι ο Σίμων ο Κανανίτης δήλ. ο Ζηλωτής, ἀπό τήν Κανά τῆς Γαλιλαίας.

Ο Σίμων ἀνῆκε στό κόμμα τῶν Ζηλωτῶν (ποῦ στά Ἀραμαικά ο ζηλωτής λέγεται Κanana καί μέ Ἑλληνική κατάληξη Κανανίτης = Ζηλωτής) καί διατήρησε τήν ὀνομασία του αὐτή καί ὡς Ἀπόστολος, (ὅπως καί ὅ Ματθαῖος οΤελώνης).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στή Μαυριτανία καί γενικά στήν Ἀφρική. Τελικά μαρτύρησε μέ σταυρικό θάνατο.

Ἑνδέκατος

εἶναι ο Ἰούδας Ἰακώβου, τόν ὁποῖο ὅ Ματθαῖος ὀνομάζει Λεββαϊο ἤ Θαδδαΐο.

Ο Ἰούδας, δηλαδή αὐτός διακρινόμενος ἀπό τόν Ἰούδα τόν Ἰσκαριώτη, τόν προδότη, εἶναι ἀδελφός του Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφό-θεου καί ἑπομένως υἱός τοῦ Ἰωσήφ τοῦ μνήστορος. Ἄρα εἶναι «ἀδελφός» του Κυρίου. Λεββαΐος σημαίνει θαρραλέος καί Θάδ-δαϊος (στά Ἀραμαικά) σημαίνει μεγάθυμος, μεγαλόψυχος. Εἶναι συγγραφεύς τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς Ἰούδα.

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο στή Μεσοποταμία καί ἔφωτισε τά εὑρισκόμενα στή χώρα αὐτή ἔθνη. Πῆγε καί στήν Ἐδεσσα, ὁπού ἐθεράπευσε τόν Τοπάρχη. Τελικά τόν κρεμάσανε καί τόν θανάτωσαν μέ ἔκτοξευομενα βέλη.

Δωδέκατος Ἀπόστολος του Χριστοῦ

εἶναι ο Ματθίας, στή θέση τοῦ προδότη Ἰούδα.

Μετά τήν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, οι Ἀπόστολοι, ἀφοῦ ἐπιλέξανε δύο, τούς καταλληλότερους ἀπό τούς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἔβαλαν κλῆρο «καί προσευξάμενοι… ἐπεσεν ὅ κλῆρος ἐπί Ματθίαν καί συγκατεψηφίσθη μετά τῶν ἕνδεκα Ἀποστόλων» (Πράξ. α’, 24.26).

Ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στήν Αἰθιοπία καί ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλά βασανιστήρια ἀπό τούς ἀπίστους παρέδωσε τήν ψυχή του στά χέρια τοῦ Θεοῦ.

Τῶν Ἁγίων ἐνδόξων πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου

Δόξα ἦχος πλ. β’

Ἑορτή χαρμόσυνος, ἐπέλαμψε

τοῖς πέρασι σήμερον,

ἡ πάνσεπτος μνήμη τῶν σοφοτάτων Ἀποστόλων,

καί κορυφαίων  Πέτρου καί Παύλου’

διό καί Ρώμη συχαίρει χορεύουσα.

Ἐν ὠδαις καί ὕμνοις ἐορτάσωμεν καί ἠμεις ἀδελφοί,

τήν πανσεβάσμιον ταύτην ἡμέραν,βοώντας πρός αὐτούς’

Χαῖρε Πέτρε Ἀπόστολε ,καί γνήσιε φίλε,

τοῦ σου διδασκάλου Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.

Χαῖρε Παῦλε παμφίλτατε,καί κῆρυξ τῆς πίστεως,

καί διδάσκαλε τῆς οἰκουμένης.

Ὡς ἔχων παρρησίαν ,ζεῦγος ἁγιόλεκτον,

Χριστόν τόν Θεόν ἠμων ἱκετεύσατε,

σωθηναι τάς ψυχᾶς ἠμων.

(Δοξαστικό τῶν ἀποστίχων τοῦ ἑσπερινοῦ.)

Εdwart Weston (1886-1958 Aμερικανός φωτογράφος )

Νικολάου (τινός) -6-

1)

Μισοπέλαγα

πλέω καί χάνομαι μέσ’

στό ἀπέραντο

2)

Ἀνθίζει χάμω

ὅπου πατᾶς.Περνώντας

χρῶμα σκορπίζεις.

3)

Εἶσαι λουλούδι

καί γιά πέταλα ἔχεις

ὅλα τά’ ἀστέρια.

(Ἑβδομήντα πέντε ΧΑΪ-ΚΟΥ καλοκαιρινά +ἰτεχνία-)

Εdwart Weston (1886-1958 Aμερικανός φωτογράφος )

Ε’ Κυριακή Ματθαίου

Κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον Κέφ. Η. 28 – 34, θ. 1.

Τῷ καιρῶ ἐκείνω, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τό πέραν, εἰς τήν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν, ὑπήντησαν αὐτῶ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ὥστε μή ἰσχύειν τινά παρελθεῖν διά τῆς ὁδοῦ ἐκείνης.

Καί ἰδού ἔκραξαν λέγοντες” τί ἠμίν καί σοί, Ἰησοῦ υἱέ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ὧδε πρό καιροῦ βασανίσαι ἠμᾶς;

Ἤν δέ μακράν ἀπ’ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη.

Οἱ δέ δαίμονες παρεκάλουν Αὐτόν λέγοντες” εἰ ἐκβάλλεις ἠμᾶς, ἐπιτρεψον ἠμίν ἀπελθεῖν εἰς τήν ἀγέλην τῶν χοίρων. Καί εἶπεν αὐτοίς” ὑπάγετε.

Οἱ δέ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τήν ἀγέλην τῶν χοίρων’ καί ἰδού ὤρμησε πάσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατά τοῦ κρημνοῦ εἰς τήν θάλασσαν καί ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν.

Οἱ δέ βόσκοντες ἔφυγον, καί ἀπελθόντες εἰς τήν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καί τά τῶν δαιμονιζομένων.

Καί ἰδού πάσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ Ἰησοῦ, καί ἰδόντες αὐτόν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῆ ἀπό τῶν ὁρίων αὐτῶν.

Και ἐμβᾶς εἰς πλοῖον διεπέρασε καί ἦλθεν εἰς τήν ἰδίαν πόλιν.

Εdwart Weston (1886-1958 Aμερικανός φωτογράφος )

Hard times

Εdwart Weston (1886-1958 Aμερικανός φωτογράφος )