Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῆς πατρώας δόξης σου
ἀποσκιρτήσας ἀφρόνως,
ἐν κακοις ἐσκόρπισα
ὄν μοί παρέδωκας πλούτον’
ὅθεν σοί
τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν κραυγάζω’
Ἥμαρτον ἐνώπιόν σου,
Πάτερ οἰκτίρμων’
δέξαι μέ μετανουντα,
καί ποίησον μέ ὡς ἕνα
τῶν μισθίων σου.
(ΤΡΙΩΔΙΟΝ Ἐκδόσεις ΦΩΣ)
31 Ιανουαρίου, 2010 στο 7:46 μμ |
όλα τα λεφτά…ήμαρτον…
31 Ιανουαρίου, 2010 στο 9:17 μμ |
Ο Χριστιανισμός σε μας τοποθετείται ανάμεσα στα πράγματα πολυτελείας. Δεν τον χρησιμοποιούμε παρά για κομπασμό και για να κάνουμε επίδειξη· όχι όμως για την καθημερινή χρήση στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους· πράγμα που θα εθεωρείτο σπατάλη και ασωτία.
Στοχασμοί-Ανδρέας Λασκαράτος
1 Φεβρουαρίου, 2010 στο 12:50 μμ |
Θάθελα ναμαι ο άσωτος
και ο ληστής κι πόρνη
να μ’ εσφιγγες στην σταυρωτή αγκαλιά Σου,
μα φύλαξέ μου δέομαι
απ τ’αδελφού τον κόσσο.
1 Φεβρουαρίου, 2010 στο 4:42 μμ |
..Σοφότατο πεντάστιχο…..