Κερδίζουν οἱ νεκροί
στά ὄνειρα,
ἡ θλίψη τους
τούς ὀμορφαίνει.
Ὅταν μᾶς ἐπισκέπτονται
στέκονται
πάντα σιωπηλοί’
δέ φλυαροῦνε
σάν τούς ζωντανούς,
δέν ἕρπουνε.
(ΧΡ.ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΄΄ΠΟΙΗΜΑΤΑ΄΄ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ)
Κερδίζουν οἱ νεκροί
στά ὄνειρα,
ἡ θλίψη τους
τούς ὀμορφαίνει.
Ὅταν μᾶς ἐπισκέπτονται
στέκονται
πάντα σιωπηλοί’
δέ φλυαροῦνε
σάν τούς ζωντανούς,
δέν ἕρπουνε.
(ΧΡ.ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΄΄ΠΟΙΗΜΑΤΑ΄΄ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ)
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 11:13 πμ |
Είναι κατά πώς λέει ο ποιητής
θα συμφωνήσω.
Μα χάνουν οι νεκροί
στα χρώματα.
Χλωμοί προσέρχονται
στα άσπρα ή και μαύρα
εννίοτε ντυμένοι
Δεν έχουν κόκκινα τα μάγουλα
το τυρκουάζ κολιέ ξεφτίζει
στο λαιμό τους
Δεν τραγουδούν, δεν πιάνονται,
κι ωστόσο, πώς να μην το ομολογήσω
μας συντροφεύουν
λίγο παρόμοια, κάποτε παραπάνω
από τη ζώσα σάρκα…
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 11:33 πμ |
Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθήσει
ο ήλιος, και το σούρουπο ακλουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να ’ναι.
Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν ― μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Λορέντζος Μαβίλης
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 3:06 μμ |
ωραία παρέααααα……τουλάχιστον έχουμε ελπίδες να κερδίσουμε…στα ονειρά μας…δηλαδή…
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 8:28 μμ |
Κερδίζουμε και μεις
όταν οι νεκροί
τά ὄνειρα μας επισκέπτονται,
ἡ θλίψη μας ὀμορφαίνει…
Να φλυαρούμε όταν στέκονται δίπλα μας πάντα σιωπηλοί
νά έρπουμε κοντά τους
ποιός ξέρει,
μπορεί και να τους μοιάσουμε…
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 8:38 μμ |
παρέααα είμαστε άνω κάτω….ας τους ακούσουμε να φλυαρούν
ας είναι και κατ όναρ
30 Ιανουαρίου, 2010 στο 9:42 μμ |
…Και οι πέντε …είστε υπέροχοι….
καλό βράδυ….