Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῆς πατρώας δόξης σου
ἀποσκιρτήσας ἀφρόνως,
ἐν κακοις ἐσκόρπισα
ὄν μοί παρέδωκας πλούτον’
ὅθεν σοί
τήν τοῦ ἀσώτου φωνήν κραυγάζω’
Ἥμαρτον ἐνώπιόν σου,
Πάτερ οἰκτίρμων’
δέξαι μέ μετανουντα,
καί ποίησον μέ ὡς ἕνα
τῶν μισθίων σου.
(ΤΡΙΩΔΙΟΝ Ἐκδόσεις ΦΩΣ)
Κερδίζουν οἱ νεκροί
στά ὄνειρα,
ἡ θλίψη τους
τούς ὀμορφαίνει.
Ὅταν μᾶς ἐπισκέπτονται
στέκονται
πάντα σιωπηλοί’
δέ φλυαροῦνε
σάν τούς ζωντανούς,
δέν ἕρπουνε.
(ΧΡ.ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΄΄ΠΟΙΗΜΑΤΑ΄΄ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ)
1)
Ὑγρή μου φύση
ἅφες αὐτοῖς, μή φέρνεις
τόν κατακλυσμό.
2)
Πῶς κατέρρευσε
τό φῶς στό πρόσωπό σου:
μία στίβα πάθη.
3)
Λυγίζεις μόνο
ὅσο κρατάει ὁ πόνος-
δεινός τοξότης.
(ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ ΄΄ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ΄΄Ἐκδόσεις Ἄγρα)
1)
Γέρνουν κι ἀνθίζουν
πικραμένα μύγδαλα
τά δυό της μάτια.
2)
Μέσα μου ἀνοίγει
μία βεντάλια βλέμματα
ἡ ἐπιθυμία.
3)
Ἡ μουσική μου
κιθάρα στό κρανίο
φτερουγίσματα.
(ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΨΑΛΗΣ ΄΄ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ΄΄Ἐκδόσεις Ἄγρα)
Ἀέρα Πατέρα 