Δόξα .Ἦχος πλ.δ’ Ἀνατολίου.
Αἷμα και πῦρ,
καί ἀτμίδα καπνοῦ,,
τέρατα γής,
ἅ προεῖδεν Ἰωήλ’
αἷμα τήν Σάρκωσιν’
πῦρ τήν Θεότητα’
ἀτμίδα δέ καπνοῦ,
τό Πευμα τό Ἅγιον,
Τῷ ἐπελθόν τή Παρθένω,
καί κόσμω εὐωδιάσαν.
Μέγα τό μυστήριον,
τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως,
Κύριε δόξα Σοι.
(Ἀπό τούς αἴνους τῆς ἑορτῆς των Χριστουγέννων,Μηνιαῖον Δεκεμβρίου ἐκδόσεις Φῶς)
1)
Μόνο μέ σιωπή
τό ἀδιατύπωτο
διατυπώνω
2)
Κλειδί ἡ λέξη-
την αμπάρα τῆς σκέψης
ξεμανταλώνει.
3)
Περιπλάνιση
στό δάσος τῶν λέξεων
μέ φαναράκι.
(Ἕλλη Συνοδινου΄΄ΠΟΛΥΠΤΥΧΟΝ΄΄317 Χαϊκου Ἐκδόσεις Ἐριφύλη)
1)
Ὥριμος καρπός’
μήν τό πεῖς στόν ἄνεμο,
ἄς πέσει μόνος.
2)
Γιά μία βροχούλα
προσεύχονται οἱ καρποί’
ἐγώ, γιά καρπούς’
3)
Ὅλοι σύμφωνοι
νά μοιράσουν τήν σταχτη,
μεγάλη πυρά.
(Γιῶργος Γεωργούσης ΄΄Ο ΛΥΚΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ΄΄ 84 Ἑλληνικά χαϊκού Ἐκδόσεις ΕΡΙΦΥΛΗ)
1)
Ο ΑΓΡΟΣ
Σέ θέλει χέρσο
γιά νά μπορεῖ ν’ ἀνθίσει
τό αἰώνιο.
2)
ΤΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ
Στήν γῆ ‘δῶ κάτω
μοῦ ‘στησες τήν παγίδα,
οὐράνιο πάθος.
3)
Ο ΘΕΙΟΣ ΝΟΣΤΟΣ
Κερνάει ὁ Θεός
μπεκροπίνει ὁ Χάρος
νόστιμον ἧμαρ.
(Γιῶργος Γεωργούσης ΄΄Ο ΛΥΚΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ΄΄ 84 Ἑλληνικά χαϊκού Ἐκδόσεις ΕΡΙΦΥΛΗ)
Ἀέρα Πατέρα 