1)
Βάδισα τὸ μονοπάτι τῆς πηγῆς
ἀνίσχυρος.
Βλέποντας κάτω
κυκλάμινο ἐν σιγῆ
μόνο ὑπάρχεις.
2)
Νύχτα
Κρύος ἄνεμος
ἀκόμα φυσά μόνος
περιφέρεται
πῶς ἀνεμῶνες μαβιὲς
ὑποφέρεται μόνες ;
3)
Στὴ σιωπὴ τοῦ κελλιού, στὸ
κάγγελο στηριγμένος.
Ἔφυγες κάπου
πουλὶ πολὺ ἔβρεξε
πότε θὰ ἔρθεις ;
(Ἱερομόναχος Συμεών,΄΄Μὲ ἱμάτιο μέλαν΄΄, ἔκδ.Ἄγρα)
Ἀέρα Πατέρα 
1 Δεκεμβρίου, 2008 στο 11:21 πμ |
― Κυκλάμινο, κυκλάμινο, στου βράχου τη σκισμάδα,
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς, πού μίσκο και σαλεύεις;
― Μέσα στο βράχο σύναζα το γαίμα στάλα-στάλα,
μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα.
«Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι». Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας, 1973.
Ρίτσος Γιάννης