Ώρα καλή σου Αύγουστε…

Arthur Rimbaud (1854-1891)

ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ

Είδα αρκετά.

Τ’ όραμα το συνάντησα

σ’ όποιο ουρανό κι άν πήγα.

Είχα αρκετά.

Πολύβουες πόλεις,

το βράδυ, και τη μέρα και πάντα.

Ξέρω αρκετά. Σταθμοί ζωής.

-Ά, Βουητά και οράματα !

Μές στην καινούργια αγάπη

και μές στο νέο ήχο

αναχωρώ !

(A.Rimbayd,»Εκλάμψεις»,μτφ,Σ.Πασχάλης,εκδ.Γαβριηλίδη)

Πίνακας πλάϊ στο παράθυρο…

Franko Busic (1971-,Croatia )

1)

Μαλλιαρό φεγγάρι

μέσ’ απ’ τα κλαδιά του πεύκου

κρυφοκοιτάζει…

2)

Μές στο λιοπύρι

το γρασίδι στον κήπο

γέρνει στή γή.

3)

Παράξενο.

Δέν φυσά μα, η γιαγιά

κρατάει το ψαθοκαπέλο της.

(Απόδοση: Β.Χριστόπουλος,Ζ.Σαβίνα)

…παραθύρων στάδια…

Robert Bebek (1968-,Croatia)

1)

…Μόνος στήν ακτή…

η πνοή μου ξαναλέει

το ρυθμό τής θάλασσας.

2)

Θερινός κεραυνός…

κάθε στάλα της βροχής

στον δικό της ήχο.

3)

Πηγαίνοντας σπίτι

μ’ ένα τριαντάφυλλο να χάνει

λίγο απ’ τα φύλλα του.

(Απόδοση:Β.Χριστόπουλος,Ζ.Σαβίνα)

Παράθυρο πάλι…

Βerta G.Montalvo (1919-, Cuba)

1)

Η στάλα που γλυστρά

απ’ το βλαστό τού ρόδου,

το πλάθει; το χαϊδεύει;

2)

Η βροχοστάλα

που χτυπά το τζάμι μου,

ποιόν να καλεί;

3)

Μιά στάλα δροσιάς

που σπρώχνει άλλη στάλα.

Κλίμακα ζωής.

(Απόδοση:Δ.Στρατηγοπούλου,Ζ.Σαβίνα)

Μισόκλειστο, ή καλύτερα…μισάνοιχτο, το παράθυρο…

Eduardo Benet y Castellon (1897-1905,Cuba)

1)

Χελιδονάκι,

μ’ άφησ’ άστεγο η θύελλα,

που θ’ανταμώσουμε;

2)

Άν το μπορούσα

σαν το βάρδο της φυλλωσιάς

να τραγουδούσα!

3)

Τί ειρήνη η δική σου…

ψαρά που λάμπεις

στο φεγγαρόφωτο !

(Απόδοση:Δ.Στρατηγοπούλου,Ζ.Σαβίνα)