1)
Σιωπηλά
ο τυφλός στο δρόμο αφήνει
τη μοναξιά του.
2)
Ένας κρίνος
σκορπάει την ψυχή του
σ’ όλο τον κήπο.
3)
Λάμπ’ η σελήνη
μακριά στο κοιμητήρι.
Τί έρμος κάμπος !
1)
Σιωπηλά
ο τυφλός στο δρόμο αφήνει
τη μοναξιά του.
2)
Ένας κρίνος
σκορπάει την ψυχή του
σ’ όλο τον κήπο.
3)
Λάμπ’ η σελήνη
μακριά στο κοιμητήρι.
Τί έρμος κάμπος !
1 Ιουνίου, 2008 στο 12:54 μμ |
αυτό το ποίημα είναι ένα με την εικόνα που έβαλες… άψογο!!!