1)
Ας σβήσουμε το φώς
ας κλείσουμε την πόρτα διαβάζοντας
ένα ποίημα αγάπης.
2)
‘Εχεις δει ποτέ
να ράβει την πληγή της γή μου,
του ποταμού η βελόνα;
3)
Αυτή χαμογέλασε
Κοίταξ’ πάνω και άστρα έσταξαν
– άνθισε η έρημος.
(του Αl.)
Mπορεί τα βράχια
νάναι κωφά,τυφλά, δεν είναι βουβά
-άκου τι λένε…