Giossa Buson(1716-1783)

1)

Το αηδόνι κελαηδά,

το μικρό του στόμα

ανοιχτό.

2)

Ανάβοντας το ένα

κερί με τ’άλλο’

ανοιξιάτικο βράδυ.

3)

Τα κλαδιά

γέρνουν με κάθε

πέταλο που πεφτει.

… υποδεχόμενος τον μυρωδάτο Μάη…

Αποχαιρετώντας τον ξανθό Απρίλη…

..τα ρόδα του Πάσχα…

ανθος…

Λευκά άνθη…

Περιμένοντας την πρωτομαγιά…

Το εσπέρας της Λαμπρης(απόσπασμα)

…

Ο ουρανός Αλληλούια ηχολαλάει’

κατά την γήν ερωτεμένος κλίνει’

ζει του νερού και η στάλα οπού κολλάει

στό ποτήρι’

Αλληλούια εγώ κι εκείνη.

(Δ.Σολωμός)

Που σου θάνατε το κέντρον;

...που σου Αδη το νίκος;

Ανέστη Χριστός και συ καταβέβλησαι.

Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.

Ανέστη Χριστός, και χαίρουσιν Αγγελοι.

Ανέστη χριστός,καιζωή πολιτεύεται.

Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.

Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών,

απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

Αυτώ η δόξα και το κράτος,

εις τους αιώνας των αιωνων

Α μ ή ν.

(Αγ.Ι.Χρυσοστόμου,απόσπασμα απο τον κατηχητικό λόγο,

που διαβάζεται το βράδυ της Αναστάσεως)

Εγώ πατήρ,

...φησίν ο Χριστός,

εγώ αδελφός,εγώ νυμφίος,

εγώ οικία, εγώ τροφή,

εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα,

εγώ θεμέλιος,

πάν όπερ άν θέλης εγώ’

μηδενός εν χρεία καταστής.

….

Εγώ και φίλος,και μέλος,

και αδελφός,και αδελφή,

και μήτηρ,

πάντα εγώ’

μόνον οικείως έχε πρός εμέ’

εγώ πένης δια σέ,

και αλήτης δια σέ,

επί σταυρου δια σέ,

επί τάφου δια σέ,

άνω υπερ σου εντυχάνω τω Πατρί,

κάτω υπερ σου πρεσβευτής γέγονα

παρά του Πατρός.

Πάντα μοι σοι,

και αδελφός,και συγκληρονόμος,

και φίλος,και μέλος.

Τ ί π λ έ ο ν θ έ λ ε ι ς ;

(Αγ.Ιωαν.χρυσοστόμου)